معنی سوره فاتحه

حمد

ام الکتاب

ختم

اولین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۷ آیه، حمد، فاتحه‌الکتاب، ام‌الکتاب، وافیه، شکر، سبع‌المثانی،
(اسم مصدر) [عامیانه] = * فاتحه خواندن
آغاز، اول،
* فاتحه خواندن: (مصدر لازم) قرائت سورۀ فاتحه برای آمرزش روح درگذشته،

اول چیزی را گویند و نام نخستین سوره از قرآن کریم می باشد

‎ عمل فاتحه خواندن، (اسم) مجلس سوگواری.

آسال کوکو: بنیاد یازدهم در خنیای ایرانی (فاخته: کوکو)

‎ آغاز اندیشه، آغاز سخن

(اِفا.) مؤنث فاتح، (اِ.) آغاز کار، اول چیزی، دعای خیر برای مرده.، ~ی چیزی را خواندن (کن.) الف - دیگر امید بازیافتن چیزی را نداشتن. ب - مصرف کردن و به اتمام رساندن.، ~ نخواندن برای کسی یا چیزی (کن.) اهمی [خوانش: (تِ حِ یا حَ) [ع. فاتحه]]

(~. خا دَ) [ع - فا.] (مص ل.) خواندن سوره «الحمد» در مجلس سوگواری.

آغاز، اول، بدایت، فاتحت، گشایش، مقدمه،
(متضاد) خاتمه

فاتحه خواندن. [ت ِ ح َ / ح ِ خوا / خا دَ] (مص مرکب) در مجلس سوگواری حاضر شدن و به روح مرده دعای خیر فرستادن. (ناظم الاطباء). اشاره به خواندن سوره ٔ فاتحه که در سوگواری مرسوم است. رجوع به فاتحه شود.
- فاتحه ٔ چیزی را خواندن، کنایت از به پایان رساندن کاری یا از آن دست کشیدن است.

فاتحه خوانی. [ت ِ ح َ / ح ِ خوا / خا] (حامص مرکب) فاتحه خواندن. || (اِ مرکب) مجلس سوگواری و عزاداری. (ناظم الاطباء). رجوع به فاتحه شود.

فاتحه ٔ فکرت. [ت ِ ح َ / ح ِ ی ِ ف ِ رَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) ابتدای سخن. (برهان):
فاتحه ٔ فکرت و ختم سخن
نام خدایست بر او ختم کن.
نظامی.

fatiha okumak

765